odun sobası

portakal kabuğu kızartında oda parfümü olur

dedem üzerinde mısır közlerdi ey gidi

sobada pişen mısır ekmeği mükemmeldir. dünyanın en mükemmel şeylerinden biri.

üzerine mandalina kabuğu koyup oda parfümü yapardık, ekmek kızartırdık, çay demlerdik, kestane pişirirdik. odun sobası özlendin bebeğim

okuyunca burnuma gelen kestane kokusu

bir odun sobası yeterdi aileyi toplamaya. hatırlayabilirmiyiz sobaya uzun süre dayandı diye yanan çorabın kokusunu. yada sevgiliye sarılır gibi soba borusuna sarılma mevzusunu. soba kurulacağı zaman evdeki heycan ve gürültüsünü. sanmam.. bide hala içimizi ısıtan şeyler arıyoruz. demirden bi kutu anca bu kadar dokunabilmiştir aynı anda birden çok kalbe. keşke bi sobanın kavuşturacağı mesafede olsa insanlık.keşke eskiciye verilmeseydi bu demir fakat yakmaktan çok sevindiren sıcaklık.

ben küçükken odun sobamiz vardi şimdi hiç bi sey vermiyor onun sicakligini çok özledim la

genel olarak halkımıza soba dediğimizde kestane kebap aklına gelmiktedir ayrıca bende çağrıştırdıklarıda şöyledir +gece uyurken tavan vuran gece lambası işlevindeki ışığı +her çocuğun olmazsa olmazı üstündeki çaydanlığı devirip kendini yakması +sırtımızı yaslayıp tişörtlerimizide az yakmadık be +kömürlükte odun kırmak gibi dertleride var +ama tabikide en vazgeçilmezi olan o samimiyetiydi tamam belki size samimi gelmeye bilir ama ben küçükken o kadar samimiydim ki evdeki soba satılıyor diye ağlamıştım çocukluk işte...

sobanın yaninda banyo yapma keyfi

birinci sınıftayken akşam okuldan eve gelince sobanin yanında yer yatağı vardı babamla yemeğe kadar uyurduk en güzel zamanlardı